Τενοντοπάθειες στη περιοχή του αγκώνα.
Με τον όρο τενοντοπάθεια εννοούμε βλάβες τενόντων που οφείλονται σε άσηπτες φλεγμονές των καταφύσεων αυτών, από κλινικής σκοπιάς εννοούμε και τις φλεγμονές του περιτενοντίου και του τενοντίου ελύτρου. Αιτιοπαθογένεια
Για την καλύτερη κατανόηση της μορφολογίας της κλινικής εικόνας αυτής της πάθησης, περιγράφονται πρώτα λεπτομέρειες του τρόπου κατάφυσης των τενόντων. Το κολλαγόνο των τενόντων φθάνει στο οστό περνώντας πάνω από μια ενδιάμεση χόνδρινη ζώνη . Σαν βασική αιτία κάθε τενοντοπάθειας θεωρούνται οι επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί στους τένοντες και στις καταφύσεις αυτών. Τενοντοπάθειες μπορούν να προκληθούν και από ένα συνδυασμό διαφόρων μηχανικών αιτίων. Την βάση όμως σχηματίζουν εμβιομηχανικές, μηχανικές και μορφολογικές αλλοιώσεις ,που εξαρτώνται από την ηλικία. Για να εκδηλωθεί όμως το φαινόμενο της λανθάνουσας εκφύλισης των τενόντων χρειάζονται να επιδράσουν και διάφοροι εξωτερικοί παράγοντες, ως επί το πλείστον υπό την μορφή υπερβολικής καταπόνησης σε μια εργασία ή ένα αγώνισμα. Διαφορική διάγνωση πρέπει να γίνει από το σύνδρομο του υπτιαστού μυός, το οποίον οφείλεται σε πίεση του κινητικού κλάδου του κερκιδικού που διέρχεται από το τόξο του υπτιαστού μυός .
Επικονδυλίτιδα βραχιονίου κερκιδικής και ωλένιας πλευράς
Συνώνυμα: Αγκώνας του τένις, αγκώνας του γκολφ. Πρόκειται για μια καταφυτική τενοντοπάθεια των τενόντων της περιοχής των επικονδύλων του βραχιονίου. Η κερκιδική μορφή (αγκώνας των τενιστών),
Κλινική εικόνα: Οι ασθενείς παραπονιούνται τις περισσότερες φορές για πόνο στους επικόνδυλους του βραχίονα και στις εκφύσεις των τενόντων μετά από επαναλαμβανόμενη καταπόνηση. Εκτός από την ευαισθησία κατά την πίεση στην περιοχή του έξω επικονδύλου του βραχιόνιου και των εκεί καταφυομένων μυών, προκαλείται επίσης πόνος κατά τη ραχιαία έκταση της πηχεοκαρπικής άρθρωσης υπό αντίσταση και παθητική διάσταση των πασχόντων τενόντων. Σε χρόνιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανισθούν οστικές αντιδράσεις, οι οποίες στην ωλένια επικονδυλίτιδα μπορούν να πιέσουν το ωλένιο νεύρο.
Θεραπεία: Στο οξύ στάδιο είναι αναγκαία απόλυτη ακινητοποίηση (ακόμη και με γύψινο επίδεσμο). Μεμονωμένες εγχύσεις κορτικοειδών στα σημεία της μεγαλύτερης ευαισθησίας τόσο στην οξεία όσο και στη χρόνια μορφή μπορεί να έχουν καλό αποτέλεσμα. Σε ανθεκτικές στη θεραπεία περιπτώσεις .όταν εξαντληθούν όλα τα συντηρητικά μέσα θεραπείας περιλαμβανομένης επίσης της κρυοθεραπείας ,της φυσικοθεραπείας και του βελονισμού χωρίς καμία ελάττωση των ενοχλημάτων,τότε ενδείκνυται η διατομή των τενόντων κατά HOHMANN ή η απονεύρωση κατά WILHELM. Στη διατομή δεν τέμνεται μόνον ο τένοντας, αλλά η τομή φέρεται κυκλικά γύρω από τον επικόνδυλο μέχρι επί του οστού. Η μυϊκή μάζα απωθείται προς τα πίσω και ο επώδυνος επικόνδυλος με αυτό τον τρόπο απονευρώνεται.
Σύνδρομο του υπτιαστού
Το σύνδρομο αυτό οφείλεται σε πίεση του κερκιδικού νεύρου στην περιοχή του υπτιαστού μυός. Το κερκιδικό νεύρο πορεύεται σπειροειδώς γύρω από την οπίσθια επιφάνεια του βραχιονίου, έπειτα μέσω του έξω μεσομύϊου διαφράγματος προς τα εμπρός στη έξω καμπτική επιφάνεια του αγκώνα και για να φθάσει στην πρόσθια επιφάνεια του αντιβραχίου διέρχεται ανάμεσα από τις γαστέρες του βραχιονίου μυός και του βραχιονιοκερκιδικού και μετά το διχασμό του στον εν τω βάθει κλάδο, καθαρά κινητικό κινητικό νεύρο, διέρχεται δια μιας σχισμής του υπτιαστού μυός(τόξο του υπτιαστού) και καταλήγει στη ραχιαία επιφάνεια του αντιβραχίου .
Αιτιοπαθογένεια: Υπερτροφία συνδετικού ιστού του τόξου του υπτιαστή που περιβάλει το νεύρο είναι δυνατό να πιέσει αυτό, επίσης σαν άλλα αίτια πίεσης του νεύρου αναφέρονται όγκοι (λιπώματα, ινώματα, γάγγλια) και έμμεσα τραύματα.
Κλινική εικόνα: Επειδή σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις προσβάλλεται μόνο ο κινητικός κλάδος, απουσιάζουν τυπικές αισθητικές διαταραχές. Τυπικό ενδεικτικό σύμπτωμα για την πάθηση αποτελεί ο σαφώς εντοπισμένος πόνος στο ύψος της κεφαλής της κερκίδας που αυξάνει δια του υπτιασμού ως και δια της εκτάσεως του χεριού και των δακτύλων υπό αντίσταση. Σε προχωρημένες περιπτώσεις εμφανίζονται ηλεκτρομυογραφικές αλλοιώσεις.
Θεραπεία: Χειρουργική διερεύνηση με διατομή της ινώδης περίσφιξης ή αφαίρεση του όγκου που πιέζει Σύνδρομο στρόγγυλου πρηνιστού
Πίεση του μέσου νεύρου στην περιοχή του στρόγγυλου πρηνιστού.
Το μέσο νεύρο πορεύεται ανάμεσα από την ωλένια και βραχιόνια κεφαλή του στρόγγυλου πρηνιστού, στη συνέχεια διέρχεται ανάμεσα από τον επί πολής και εν τω βάθει καμπτήρα των δακτύλων. Σαν αίτια της πίεσης ενοχοποιούνται έμμεσοι τραυματισμοί, νεοπλάσματα, ουλές.
Κλινική εικόνα: Στη πλήρη κλινική εικόνα παρατηρούνται αισθητικές διαταραχές στην παλαμιαία επιφάνεια των 31/2 πρώτων δακτύλων και στο κοίλον της παλάμης, ατροφία των μυών του θέναρος, αδυναμία των κερκιδικών καμπτήρων των δακτύλων και του αντιθετικού του αντίχειρα.
Θεραπεία: Στις περισσότερες περιπτώσεις χειρουργική αποσυμπίεση του νεύρου. Κερκιδωλένια συνοστέωση Η συνοστέωση της κερκίδας με την ωλένη θεωρείται ως μια συγγενής ανωμαλία. Η κεντρική κερκιδωλένια άρθρωση δεν δημιουργείται, με αποτέλεσμα να έχουμε διαφόρου βαθμού συνοστέωση των δύο οστών με κατάργηση των κινήσεων πρηνισμού και υπτιασμού, η κάμψη στον αγκώνα είναι ελεύθερη. Η χειρουργική θεραπεία για την βελτίωση της στροφικής κίνησης του αντιβραχίου είναι ως επί το πλείστον αναποτελεσματική. Οι οστεοτομίες του αντιβραχίου βελτιώνουν μόνο τη λειτουργικότητα του χεριού.