Κακώσεις των πλαγίων συνδέσμων του γόνατος
Αιτιοπαθογένεια
Οι πλάγιοι σύνδεσμοι του γόνατος, που εκφύονται από τα υπερκονδύλια κυρτώματα του μηριαίου και καταφύονται ο μεν έξω πλάγιος στη κεφαλή της περόνης ο δε έσω πλάγιος στην έσω επιφάνεια της κνήμης, είναι δυνατό να υποστούν θλάση, μερική ή και ολική ρήξη.
Όταν στην πλάγια επιφάνεια του γόνατος επιδράσει μια μεγάλη βία, που τείνει να παραμορφώσει το γόνυ σε βλαισότητα ή ραιβότητα. Επίσης, κακώσεις των πλάγιων συνδέσμων μπορεί να έχουμε, από την επίδραση βίας στο οβελιαίο επίπεδο με εξάρθρημα της άρθρωσης του γόνατος, σε συνδυασμό με στροφική βία και κατάγματα των μηριαίων και κνημιαίων κονδύλων.
Κλινική εικόνα
Σε πρόσφατη κάκωση έχουμε αυτόματο πόνο, ενδεχομένως και διόγκωση στην περιοχή της κάκωσης. Ο τοπικός πόνος κατά την πίεση στη περιοχή της κάκωσης είναι τυπικός, εντοπίζεται στο ύψος της αρθρικής σχισμής και ως επί το πλείστον στην κατάφυση του πλάγιου συνδέσμου (κεφ. 2). Διάταση του συνδέσμου, που έχει υποστεί την κάκωση, οδηγεί σε αύξηση του πόνου (σε κάκωση του έξω πλαγίου εμφάνιση πόνου κατά την προσαγωγή της κνήμης, ενώ σε κάκωση του έσω πλάγιου κατά την απαγωγή της κνήμης). Εκτός από τον πόνο συχνά ο ασθενής παραπονείται για αστάθεια του γόνατος. Κατά την δοκιμασία της ακεραιότητας των πλαγίων συνδέσμων του γόνατος (απαγωγή και προσαγωγή της κνήμης με το γόνατο σε έκταση) σε περίπτωση θλάσης δεν παρατηρείται καμία χαλάρωση του συνδέσμου, σε μερική ρήξη, ελάχιστη ελαστική χαλάρωση και σε πλήρη ρήξη παρατηρείται άνοιγμα της αρθρικής σχισμής . Σε ρήξη του έσω πλάγιου συνδέσμου πόνο στην περιοχή της κάκωσης κατά την απαγωγή της κνήμης. Τοπικό πόνο κατά την πίεση. Η δοκιμασία απαγωγή του γόνατος είναι θετική.
Αθεράπευτες συνδεσμικές κακώσεις μπορούν να οδηγήσουν, αφενός μεν σε επώδυνη δυσκαμψία, αφετέρου δε σε αστάθεια του γόνατος με υποτροπιάζοντας υδράρθρους, μυϊκή ατροφία του μηρού και οστεοαρθρίτιδα.
Ακτινολογική εικόνα
Αποκλείει την ύπαρξη οστικών κακώσεων. Με συγκριτικές λήψεις υπό πίεση επιβεβαιώνεται ή αποκλείεται μια διεύρυνση της αρθρικής σχισμής. Μετά από μια τραυματική κάκωση μπορούν να εμφανισθούν ασβεστώσεις ή οστεοποιήσεις στη περιφερική περιοχή του μέγα προσαγωγού.
Θεραπεία
Θλάση συνδέσμου: Ακινητοποίηση σε γύψινο κύλινδρο για 3 εβδομάδες.
Μερική ρήξη με ελάχιστη διεύρυνση του μεσαρθρίου διαστήματος: Ακινητοποίηση σε γύψινο κύλινδρο για 4-6 εβδομάδες.
Οξεία πλήρη ρήξη πλαγίου συνδέσμου: Συρραφή συνδέσμου και αρθρικού θυλάκου, γύψινο κυλινδρικό ή λειτουργικό γύψο πάνω από 8 εβδομάδες.
Παλαιά πλήρη ρήξη συνδέσμου: Συρραφή του αρθρικού θυλάκου, αντικατάσταση του συνδέσμου με αυτόλογο περιτόνια ή τένοντα ή ακόμη και με λυοφίλη σκληρή μήνιγγα.