Φυσιολογική βλαισοπλατυποδία
Με την εναρξη της βαδισης παρατηρείται συχνοτα στα παιδια βλαισοπλατυποδία ,η οποία μεχρι ένα βαθμο χαρακτηρίζεται,ως φυσιολογική βλαισοπλατυποδια,όταν όμως παραμόρφωση αυτή προοοδευτικά αυξανει,τοτε προκειται για παθολογική βλαισοπλατυποδια.
Τα παιδιά σε σε σύγκριση με τους ενήλικες παρουσιάζουν αυξημένη πρόσθια στροφή του μηριαίου αυχένα ,η οποία αναγκάζει το παιδί να βαδίζει με το πόδι σε έσω στροφή (anteversion),το παιδι όμως για να για να αποφύγει το σκόνταμμα ασυναίσθητα γυρίζει το πόδι προς τα εξω.Η φόρτιση του ποδός σε έξω στροφή έχει ως αποτέλεσμα την απόκλιση της πτέρνας σε βλαισότητα,τον έντονο πρηνισμό του ποδός και την πτώση της ποδικής καμάρας .Η μορφή αυτή της βλαισοπλατυποδίας χαρακτηρίζεται ως φυσιολογική βλαισοπλατυποδία και με την παροδο του χρόνου αποκαθίσταται αυτόμα.Δεν συμβαίνει όμως το ιδιο και με την παθολογικη μορφη αυτής , η οποία με την παροδο του χρονου επιδεινώνεται.
© Orthoped-gr | created at www.mrsite.com
Παιδική βλαισοπλατυποδία
Μορφες : χαλαρή και δύσκαμτη
Αιτιολογία
Στις περισοτερες περιτώσεις η παιδική βλαισοπλατύποδία είναι επίκτητη και οφείλεται σε συνδεσμική χαλάρωση ,μυική αδυναμία,παχυσαρκία,βλαισογονία ,ραιβογονία η παράλυση.
Κλινικη εικόνα και διάγνωση
Σπανια προκαλεί ενοχλήματα,πτωση της ποδικής καμαρας απαγωγη του προσθίου ποδος ,βλαισότητα πτερνης Το βαδισμα του παιδιου πρεπει να ελεγχεται σχολαστικα δια να αποκλίσωμε τυχον νευρολογική βλαβη η εκγεφαλική παραλυση.
Ακτινογραφία.
Ακτινογραφικός ελεγχος θα επρεπε να γινεται στις δυσκαμπτες μορφές ΒΠΠ και σαυτες που προκαλουν ενοχλήματα.για να αποκλείσωμεν τυχον συνοστεωσεις και να εκτιμήσωμεν την αστραγαλοπτερνική γωνία που φυσιολογικά κυμενεται 30-40,την βλαιγονι α της πτερνας ( σε παιδια ηληκιας 2-5 ετων παθολογικη >20ο σε μεγαλύτερα παιδια >10ο και στον ενήλικα >5Ο )
Λειτουργικές δοκιμασιες
Κατά την εξεταση της ΒΠΠ πρέππει παντα να γινονται οι παρακαω λειτουργικές δοκιμασίες που μας διευκολίνουν να διαφοροδιαγνωσωμε την φυσιολογική παιδική ΒΠΠ από την παθολογική.
Στην παθολογική παιδική ΒΠΠ εχωμε τα εξης παθολογικα ευρήματ:
• Η βλαισοτητας της πτερνης και η ποδική καμαια δεν διορθωνοντ κατα την σταση του παιδιού στις μυτες των ποδιων .
• Περιορισμος της κινητικότητας της ποδοκνημικής
Διαφορικη διαγνωση
Φυσιολογικη,συγγενής και παραλυτική βλαισοπλατυποδια
Συντηρητική θεραπεία
Χαλαρή ΒΠΠ: Η προγνωση είναι καλή και αποκαθίσταται στις περισσοτερς περιπτώσεις αυτώματα,χρειαζεται όμως:
q Ανα εξάμηνο εξεταση
Στους γονείς συνιστουνται καθημερινες ασκήσεις όπως;
• Βαδισμα του παιδιού ξυπολιτο κυρίως σε ανωμαλο και απαλό εδαφος (αμουδιά παραλιας ,οργομενο χωραφι.κ.α.).
• Ασκησεις των ποδιων (ασκησεις σηληψης με τα δακτυλα των ποδιων.και διαφορες άλλες εργασίες )
• Βαδισμα στις μυτες των ποδιων.
Πελματα μονον σε βαρειες περιπτωσεις
Δυσκμπτος ΒΠΠ
Η συντηρητικη θεραπεία εξαρταται από την βασική παθηση πχ στη παραλυτικη μορφη συνήθως χορηγειται κηδεμόνας η περιπατικο μηχανημα η πελματα.
Χειρουργική θεραπεία
Ενδείκνυται μόνον στις περιπτώσεις που έχει αποτύχει η μακρόχρονη συντηρητική θεραπεία και ο ασθενής παραπονείται για έντονους πόνους που εχουν σχέσει με την καταπόνηση και υπάρχουν παθολογοανατομικές αλλοιώσεις. Επεμβάσεις στα μαλακά μόρια.
Οι επεμβάσεις στα μαλακά μόρια αποσκοπούν στη βελτίωση της ποδικής καμάρας.
Επεμβάσεις στα οστά.
Εγχείρηση κατά Bayer- Grice :Ενδεικνύται κυρίως σε βαρείες ΒΠΠ νευρογενούς αιτιολογίας
Πλατυποδία και βλαισοπλατυποδία του ενήλικα.
Συντηρητική θεραπεία: Σκοπός της θεραπείας είναι να απαλλάξουμε τον ασθενή από τον πόνο. Μια βάρια πλατυποδία χωρίς ενοχλήματα δεν χρειάζεται θεραπεία, όταν όμως έχουμε επώδυνες φλεγμονώδεις εξάρσεις που εξαρτώνται από την φόρτιση, τότε αυτές αντιμετωπίζονται συντηρητικά με τον τρόπο που αναφέραμε παραπάνω. Σε περιπτώσεις πολύ επώδυνης οστεαρθρίτιδας του ταρσού χρειάζονται φυσικοθεραπεία, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ενδεχομένως και μεμονωμένες τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης.
Βαριές οστεοαρθρωτικές φλεγμονώδεις καταστάσεις είναι δυνατόν να χρειασθούν και παροδική ακινητοποίηση σε γύψινο επίδεσμο. Για να αποφευχθεί μια ατροφία των μυών της κνήμης και του άκρου ποδός, γίνεται ειδική γυμναστική των δακτύλων και του ποδός. Όταν τυχόν υπάρχουν διαταραχές αιματώσεως, τότε χρειάζονται εναλλασσόμενα ποδόλουτρα (από ζεστό στο κρύο), μαλάξεις, πιεστική επίδεσμοι και κατά διαστήματα τοποθέτηση των κάτω άκρων σε ανάροπη θέση. Όταν υπάρχουν ενοχλήματα κατά την φόρτιση τότε χορηγούνται πέλματα. Με τα πέλματα δεν καταβάλλεται πρόσθια να διορθωθεί η παραμόρφωση του ποδός. Σε βαριές παραμορφώσεις χορηγούνται ορθοπεδικά υποδήματα.
Χειρουργική θεραπεία: Στις περιπτώσεις με έντονα ενοχλήματα γίνονται διάφορες διορθωτικές οστεοτομίες του σκελετού του ποδός ή αρθροδεση της αστραγαλοπτερνικής άρθρωσης και της χοπαρτείου άρθρωσης με την οποία αγκυλώνεται ολόκληρος ο ταρσός. Μετά από την πώρωση χορηγούνται πέλματα.